Möminlər boş və mənasız danışıqlara məhəl qoymadıqları kimi, axirətləri üçün heç bir faydası olmayan, hətta onlara zərər verəcək boş işlərə də vaxtlarını sərf etməzlər. Möminlərin bu xüsusiyyəti ayədə belə bildirilir:“O kəslər ki, lüzumsuz şeylərdən üz döndərərlər” (Muminun surəsi, 3).
Allahın razılığının nəzərə alınmadığı hər iş Quranda bildirilən həmin lüzumsuz işlərə aiddir. İnsan hətta Quranda əmr edilən ən mühüm ibadəti də Allahın razılığından kənar, vərdiş olduğu və həmin anda ona asan gəldiyi üçün, əsas, lakin ona çətin olan işdən yaxa qurtarmaq üçün və ya hamının etdiyi iş kimi edərsə, bu, lüzumsuz ola bilər.
Möminlərin Quranda müəyyən edilmiş və gündəlik həyatlarında yerinə yetirəcəkləri müxtəlif fərz ibadətləri var. Bunlardan əlavə qalan vaxtını mömin, İslam üçün ən faydalı, Allahın ən çox razı qalacağı işlərlə məşğul olmağa, özünü həmin işlərdən maksimum faydalanacaq şəkildə inkişaf etdirməyə sərf etməlidir.
Yerinə yetirilən işlərin ardıcıllığına əhəmiyyət baxımından fikir verilməlidir. Müəyyən vaxtlarda yerinə yetirilməli işlərin başqa vaxta təxirə salınması vaxt itkisinə səbəb ola bilər. Çünki həmin işlər ola bilsin ki, o anda ən zəruri və əsas olan işlərdir. Bütün bu səbəblərdən mömin etdiyi saleh əməllərə nəfsinin qarışmamasına, hər zaman Allah rizasının daha çox qazanılmasına səbəb olan işləri üstün tutmağa diqqət yetirməlidir (bax: “Bir işi bitirdikdən sonra başqa işə başlamaq” hissəsi).
